Dag 15

Woensdag 25 augustus: Via Tioga Pass naar Mariposa.

Hopelijk heeft Toine vannacht goed kunnen slapen. Vandaag moeten we door de Tioga Pass. Dit is dus het enige waar hij heel erg tegenop ziet. (hoogtevrees) Heeft ie eerst gisteren van de schrik moeten bekomen van die beer die we hebben gezien en nu dit weer. Wij hebben ook bij moeten komen, we kunnen er nog steeds niet overuit dat we er één gezien hebben. Maar goed dat Toine daar stond op dat moment.

Na de gebruikelijke rituelen, koffers pakken,auto laden en een ontbijtje gaan we rond half 10 op weg. Het eerste stuk valt reuze mee. Je rijd wel door de bergen maar eigenlijk heb je daar geen erg in. Dan gaan we de Tioga Pass op. Nou Toine, veel succes. Na even wat gereden te hebben stoppen we bij een soort meertje. Mooi om te zien. Het rijden valt tot nu toe nog mee. Je komt via de Tioga Pass ook door Yosemite Park. Dit is een prachtig natuurpark. Met vele hoogtes en dalen. Ook met diverse mooie beekjes en watervallen. Hier rijden we dus doorheen en af en toe stoppen we om iets te bezichtigen. Zo hebben we de Bridalveil Fall gezien.

Moesten we weer een klein stukje voor de berg oplopen. Esmay haakte af.(die heeft het niet zo op lopen) Prachtig om te zien. Alleen de watervallen die we zien zijn niet meer zo groot. Zitten te laat in het seizoen hiervoor. De natuur is wederom prachtig. Helaas zijn er ook hele stukken afgebrand. Zonde. Ook zien we El Capitan. Een gigantische rots/berg. Ergens bij een stop zien we tussen de bergen Half Dome. Dit een zeer bekende berg. Met aan één kant een recht stuk. Heel apart. Later zijn we er dichter langs gereden. We willen de Yosemite Fall zien. Eindelijk zijn we er, maar er is weinig te zien. Er komt nog maar een beetje water vanaf dus besluiten we om niet aan die hele wandeling naar boven te beginnen. We gaan maar op weg naar Mariposa Grove. Dit zijn die hele grote bomen.

De weg daarnaar toe valt dus zwaar tegen. Berg op, berg af. Zijn ze hier nog aan de weg aan het werken ook.Heel zwaar rijden allemaal. Toine zit af en toe op de andere rijbaan als we weer langs zo’n afgrond rijden. We hebben echt met hem te doen. Na vele bochten kunnen we eindelijk even ergens stoppen. Dat doen we dus heel graag. Even de auto uit. Van hieruit is het nog 20 minuten naar Mariposa Grove dus gaan we maar zelf met de auto ipv met shuttlebus.

Eindelijk om een uur of 4 zijn we er. Na veel commentaar van de kids gaan we toch een tour maken. Je weet vast wel wat het commentaar is. “Wat moeten we hier doen, een beetje naar van die domme bomen kijken, we gaan toch zeker weer niet lopen enz….. “dus gaan we met de open bus door het park. Dit duurt 1 uur. Door de koptelefoon vertellen ze dus de hele historie van dit park. Best interessant voor ons, voor de kids minder. Die zitten maar te geinen achter ons. De Giant Sequoias zijn dus inderdaad very big.Alleen jammer dat je er niet heel dicht bij mag komen, er staan hekken omheen. Natuurlijk maakt onze Joop voor de foto weer een overtreding.(anders heb je geen idee hoe groot die bomen zijn zegt ie.) Nou na onze route maar weer naar de auto, we doen het de kinderen maar niet aan om nog wat te wandelen door dit park.

Het is inmiddels 6 uur. We moeten nog een uurtje rijden voor we bij het hotel zijn. Nog steeds door de bergen met een hoogte van 5000 feet op zo’n lekkere slingerweg. Nog even volhouden Toine en Andy natuurlijk ook. Die heeft dan wel geen hoogtevrees maar vind het ook een klote weg. Het lijkt wel of er vandaag geen einde aan komt.

Eindelijk rond 7 uur bij het hotel. Miners Inn – Mariposa. Het is zo’n motel idee. Ziet er leuk uit. Inchecken en eindelijk naar de kamer. Wij hebben dit keer echt geluk. We hebben een echte grote kamer met aparte keuken en zelfs een openhaard erin. In de badkamer zit een bubbel/stream bad. Daar gaan we dus straks lekker van genieten. Eerst wat eten. Iedereen heeft honger. We eten maar wat in het restaurant wat hierbij zit. Eten is goed : steak en kip. Het smaakt ons allemaal, daarna gaan we naar de kamer. Lekker in bad en dan slapen. Morgen gaan we naar San Francisco. Een rit van een 300 kilometer. Maar daar blijven we lekker 3 nachten.

De groeten vanuit Mariposa van de Stuivertjes en natuurlijk ook van de Sluijtertjes.

ps. de temperatuur is aangenaam. Niet te heet maar warmer als gisteren. Hoeven s'avonds geen vestjes aan.

Dag 14

Dinsdag 24 augustus : Dagje Mammoth Lakes

Vanochtend om een uur of negen opgestaan. Lekker op ons gemakje. Een lekker ontbijtje bij de Nederlandse bakker Schat gedaan. Een heerlijk puddingbroodje. (het ontbijt hier in het hotel bestaat uit koffie en een kleine vieze donut, dus dat slaan we maar over) Na het ontbijt gaan we met de auto maar rijden naar de vele meertjes die hier liggen.

Het uitzicht is prachtig. Het is net of we door Oostenrijk rijden. De eerste stop is Twin Lakes. Een prachtig meer voor de echte vissers. Gelegen tussen de bergen met op de achtergrond een waterval. Het is hier heel stil. Voor de stressers onderons, hier kom je echt tot rust. Na wat van de natuur te hebben genoten, gefilmd en de nodige foto´s gemaakt gaan we op weg naar het volgende meer.

Weer wat hoger de berg in. Op de toppen ligt zelfs nog sneeuw. Wij snappen nog steeds niet hoe dat kan, want het is toch rond de 25-30 graden hierboven. Het tweede meer is Mary Lake. Ook prachtig. Wat een mooie natuur is het hier. Laten we maar weer eens gek doen en een bootje huren. (600 dollar) Maar dan heb je ook iets voor een uur.

Antoine is de kapitein. Nou met z’n allen aan boord voor een prachtige tocht langs het “Garda Meer”. Paris en Onassis (Kim&Jary) hebben zich geïnstalleerd achter op de boot in de zon. Ze moeten alleen een zwemvest aan waar ze echt van balen. Zo kunnen ze natuurlijk niet zonnen. Als we weg zijn bij de steiger gaan die zwemvesten dus direct uit. Op het meer zijn dus weer diverse vissers. We hebben zelfs onze Sjef gespot. Ik denk niet dat ie vissers echt blij met ons zijn, wij varen iedere keer voorbij.

Na een uurtje op het water, wat varen en wat zonnen, gaan we weer aan wal. Antoine heeft het goed gedaan, het aanmeren. We gaan thuis ook maar voor een bootje, altijd leuk.

Weer de auto in, op naar het volgende meer. Dit is Mammie Lake. Hier is een soort strandje bij. Hier komen veel amerikanen met hun honden. We instaleren ons op het strand en genieten van de zon, uitzicht en mensen in het water.

Het water is heel koud maar Andy (bikkel) besluit toch om er in te gaan. Niet in 1 keer maar met wat tussen poses. Hij weet niet hoe gauw ie er weer uit moet. (watje) Daarna gaat Erica. Zij gaat wel in 1 keer. Hup…lopen en ze is er door. Knap hoor. Jary en Esmay zijn ook gegaan. Esmay heeft het het langste volgehouden. In het begin was het wel koud maar daarna ging het wel. Kim ligt lekker te zonnen. Als iedereen weer opgedroogd is gaan we terug naar het hotel. Achteraf hebben we het meer waar we echt konden zwemmen niet gedaan. Maar het zal er niet veel anders uit hebben gezien als die 3 die we gedaan hebben.

Terug bij het hotel doen we even allemaal ons gemak. Andy en Kim gaan naar het zwembad, Esmay en ik naar de kamer. Ik heb een dipje, dus ga lekker even slapen.

Daarna tegen een uur of 6 gaan we naar het stadje. Dit valt wat tegen want het is hier uitgestorven. Heel veel is dicht. Ik denk dat ze het hier meer moeten hebben van de wintersport.

Dan maar terug naar het hotel. Wat te eten mee en weer wachten tot ie beren komen. Gisteren dus niet gezien. Wat denk je: we hebben nu dus wel een echte BEER gezien. Toine ging even roken en hij zag hem bij de vuilnisbakken. Is ie ons gauw komen roepen. Iedereen het balkon op om hiervan te genieten. Wat een ervaring om zo’n beest in het echt te zien. Helaas was het wat donker, dus de film is niet gelukt. Andy heeft nog wel een foto kunnen maken, maar daar staat alleen zijn kop niet op. Maar misschien komt ie nog wel terug. Dus…….nu moeten we vannacht maar elkaar aflossen ieder uur.

De kids zitten op de kamer en wij gaan nu naar het barretje onder het hotel. Hun mogen hier dus niet binnen. De leeftijd is 21. Zelfs met ons erbij komen ze er niet in dus helaas voor hun.

Andy en Toine gaan een lekkere Heineken nemen.

Morgen naar Yosimite Park.

Veel liefs van ons allemaal.

Oh ja, Sjef en Gertjan jullie kunnen hier echt een vakantie naar boeken. Het is hier ideaal voor jullie om te vliegvissen. Mooie meren en beekjes.

Dag 13

aandag 23 augustus : Van Death Valley naar Mammoth Lakes

Gisterenavond nog lekker gezwommen. Was wel nodig om af te koelen, alleen jammer dat het maar even duurde. Daarna lekker douchen en nog gezellig bij Erica op het terrasje gezeten. Om een uur of 11 naar bed voor de tocht morgen. Een kleine 330 kilometer te rijden.

Het ontbijt was echt 3x niks en erg duur. 4 sju,3 croissants en 2 muffins ( die niet te eten waren) voor 34 dollar. Maar ja, wij zaten natuurlijk weer in het verkeerde restaurant want naast ons (zagen we toen we klaar waren) had je dus een buffet ontbijt. Jammer, jammer. Om een uur of 9 vertrokken voor een niet zo lange rit. Het is nu al warm, maar gelukkig gaan we nu weer naar een wat koeler stuk.

Onderweg natuurlijk weer door de bergen. We hebben echt medelijden met Antoine. Langs de berg omhoog tot 5000 feet. Hij rijdt zelfs op de andere helft van de weg om de afgrond niet te zien. Gelukkig gaat de temperatuur wel naar beneden. Na een paar uurtjes rijden komen we in een heel ander gebied. Net of we in de Alpen zitten. Ook weer hoog met een soort dennenbomen maar toch is het vlak. En dat terwijl je tussen of in de bergen zit. Ook komen we weer in de bewoonde wereld. We komen weer auto’s tegen en wat leuke dorpjes. Zo rijden we ook door Bishop een leuk vissersdorpje waar veel vissers komen om een dagje te vliegvissen in een van de vele creeks .

Dan ineens zijn we in het ski gebied bij ons hotel. Alpenhof Lodge – Mammoth Lakes. Het is een heel leuk dorpje. Echt zo’n wintersport dorpje. Wat een raar idee, vanochtend nog in die hele warme zon en nu een gewoon lekker temperatuurtje met zon. Het hotel is netjes, niets apart maar ziet er gezellig uit. Nou, weer die koffers naar binnen alleen hebben ze hier geen lift. Balen. Dus alle trappen op.

Wat denk je wat ons direkt overkomt bij aankomst: Ik moest dus naar de wc en trok door. Daarna moest Esmay maar de wc was dus al verstopt. Het water (met inhoud van mij) stond tot onder de bril. Ik denk, ik trek nog maar een keer door dan gaat het weg, nou niet dus…. Het water stroomde erover heen. De vloer zeiknat en nog een volle wc. Esmay kwam niet meer bij van het lachen. Die man van het hotel erbij gehaald, wc ontstopt, probleem opgelost.

Voor ons hotel is een picknick plaats met barbecue dus we besluiten om dit vanavond te gaan doen. Echt amerikaans. Op naar de supermarkt voor boodschappen. Na de benodige spullen te hebben ingeslagen gaan we naar de watervallen. Daar aangekomen moeten we het park in met een bus. Deze brengt je dus een heel eind naar boven maar dan ben je er dus nog niet. Het is nog bijna een half uur lopen door de bergen voor je er bent. Erg leuk als je geen drinken bij hebt, wat wij dus weer hadden. (terwijl ze waarschuwen dat je drinken mee moet nemen) Het bos waar we doorlopen heeft in 1993 een grote bosbrand gehad, dit door de bliksem inslag. Wel zonde van de natuur daar. In dit park lopen dus ook zwarte beren. Wij hopen dus dat we er een tegenkomen, altijd leuk voor de film. Eindelijk zijn we bij de Rainbow Watherfall. Dit is echt mooi. Beneden in het water zie je dus een regenboog. Het blijft toch apart om zo een waterval te zien.

Nu weer terug naar de busstop. Weer dat hele stuk terug. Esmay vind dit zéér fijn. Nou je weet dus wel hoe die gelopen heeft. Eindelijk zijn we er, rijd de bus net voor onze neus weg. Moeten we een half uur wachten. Om de tijd de doden gaan ze maar honkbal doen met een tak en dennenappels. Wat een lol.

Inmiddels is het dus rond half 8 voordat we bij ons hotel terug zijn en we moeten nog gaan barbequen. Toch heeft dit wel wat, met z’n allen buiten eten. Het heeft ons in ieder geval goed gesmaakt. En vooral de marshmallows waren verrukkelijk.

Andy komt weer met iemand aan de praat en het blijkt dus dat hier bij het hotel ook beren lopen. Deze plunderen de auto’s alleen voor eten. (voor de zekerheid maar alles uit de auto gehaald) Dus wie weet zien we er nog wel. We zijn ook iets meer over dit plaatsje te weten gekomen. In de winter ligt hier wel tot 3 meter sneeuw en in Death Vally schijnt gewoon de zon.

Al met al hebben we vandaag een kei leuke dag gehad. Weer eens iets anders op je vakantie. Morgen blijven we nog een dagje hier. Wat we gaan doen weten we nog niet precies maar er is genoeg te doen.

Nou de groeten maar weer van Andy, Petra, Kim en Esmay

OH YES , Before we FORGET : WE WISH YOU A MERRY CHRISTMAS FROM MAMMOTH LAKES !!!!

Dag 12

Zondag 22 augustus : Naar Death Valley

Vanochtend een ontbijtje bij Starbucks in het casino. Ook wel eens apart. En de gokkers zijn er al weer. Daarna nog even een kleine stop bij het bord : Welkom to Las Vegas. Die hadden we gemist op de heenweg.

Rond half 11 weer in de auto voor de volgende rit: 196 kilometer. Dus gelukkig maar een paar uurtjes.

We zien de temperatuur oplopen. Dus dat wordt weer wat met uitstappen. De eerste stop is dus echt al niet leuk. Hartstikke warm. De reis verloopt verder prima. Geen verkeer op de weg. Soms kom je een auto tegen. Je kijkt recht vooruit en dan zie je alleen nog maar de weg die je moet volgen. Dus weet je dat je nog een hééél eind moet. Kim geniet echt van het uitzicht. (dus niet, die is gaan liggen en heeft de hele reis geslapen.) Esmay zit lekker een filmpje te kijken. (heeft ze ook nog niet gedaan deze reis)

Nou dan ineens rijden we de woestijn in. Er is dus helemaal niets meer. Alleen een grote vlakte met wat bergen. We stoppen nog even bij het vieuwpoint Zabriskie Point.

Hier kijk je dus uit over verschillende soorten bergen. Voor je lol hoef je hier niet lang te staan. Het waait verschrikkelijk hard, natuurlijk weer die lekkere warme wind, dus weinig verkoeling. Maar weer vlug de auto in en op weg naar het hotel.

Midden in de woestijn zie je opeens een soort oase, daar is dus het hotel. Furnace Creek Ranche – Furnace Creek. Het ziet er wel gezellig uit. Maar er is hier verder niets in de buurt. De kamers zijn gewoon maar netjes, dus alles weer naar binnen en even bijkomen van de hitte.

Erica en ik gaan even de was doen. Dat moet ook op zijn tijd.

Daarna zijn we met z’n vieren naar Badwater gereden. Dit is het laagste punt van Amerika en het heetste. Het is daar 118 graden fahrenheit, zo’n kleine 48 graden. Het is een grote zoutvlakte. Het is 855 meter onder de zeespiegel. Onbegrijpelijk hoe zo iets kan ontstaan. Het is mooi om te zien, maar weer die verschrikkelijke windvlagen. De zon brand gewoon op je. Na de gebruikelijke foto’s van onze Joop maar weer vlug de auto in om terug te gaan.

We doen het vandaag maar lekker rustig aan. Dat moet wel want er is verder niets te beleven hier. Misschien kunnen we wel een potje gaan tennissen of golven want dat zit wel hier op de ranch. Onbegrijpelijk dat er mensen zijn die dat in deze hitte gaan doen.

De was is inmiddels klaar en die gaan we gezellig met z’n vieren opvouwen. (behalve Andy, die doet weer niet mee, staat alleen maar te vervelen)

We zitten nu lekker buiten op ons terrasje en soms even naar binnen om af te koelen. Gaan straks maar een hapje eten en dan nog even zwemmen. Als die warme zon weg is. Er is hier een winkel, een barretje en 2 restaurants en een museum.

Dus zullen we vanavond weinig doen als alleen maar zitten en wat drinken. Misschien komen de kinderen vanavond even buiten, zitten al de hele middag (vanaf dat we aankwamen om ongeveer 1 uur) op de kamer. Die vinden het dus echt te warm hier.

Morgen naar Mammoth Lakes, benieuwd wat daar te doen is. Hopelijk iets meer als hier, maar dat zien we morgen weer.

De groeten vanuit een heel, heel warme Death Valley. (nu snap ik waarom ze hem zo noemen)

Oh ja, we willen even zeggen dat we het kei leuk vinden dat jullie reakties geven. Die lezen we met plezier. Weten we nog een beetje hoe het daar bij jullie is en dat jullie ons volgen.

Ps. We hebben een foto van onze Diva gezien, die heeft het echt naar haar zin alleen kunnen we bij Jack en Meggie de tuin opnieuw laten doen.

Dag 11

Zaterdag 21 augustus : Dagje Las Vegas

Vanochtend lekker wat langer geslapen. Wat een fijne bedden hebben ze hier. De zon schijnt al vol op dus we kunnen onze lol op vandaag. Andy is een lekkere cappuccino bij Star Bucks gaan halen en er zaten gewoon al mensen in het casino. Om 8 uur in de ochtend al. Maar ja, het gaat hier ook allemaal 24 uur per dag door. Voor het eerst een ontbijtje buiten het hotel. Zitten we te eten bij Subway (broodjes) liggen daar 2 mannen te slapen over de tafels. Grappig om te zien. Komen er ineens 2 politiemannen die hun even hardhandig overeind halen. Het lijkt wel een film. Die ene gaf commentaar en daar zijn ze hier dus niet van gediend. Hup.. op de grond gegooid en handboeien om, klaar voor vertrek naar buiten. Die gasten waren dus kei bezopen of stoned. Wij hadden dus genoeg te zien.

Daarna “lekker”de Strip op. Het is niet normaal zo heet het hier is. Het was vandaag 42 graden en wij gaan lopen en winkelen. Het is dus echt niet te doen. Voor de verkoeling gaan we maar hotels bekijken. Ze hebben hier dus allemaal een thema.

Niet normaal wat we allemaal gezien hebben. Heel Venetie met gondels door het hotel. Je loopt het hotel binnen en in één keer lijkt het net of je buiten in een stadje loopt. Het plafond is dus net als de lucht. Prachtig om te zien. Bij een ander hotel hebben ze zelfs watervallen.

En overal verschillende winkels. Na veel gelopen te hebben in die hitte had iedereen het wel gehad. We liepen allemaal te puffen en te steunen dus besluiten we om naar de outlet te gaan. Lekker koel met al die winkels.

Helaas weer voor ons. Deze outlet is net als bij ons. Gewoon zo’n soort dorpje dus niet overdekt. Weer die hitte. Toch maar door shoppen (voor de kids, zeuren ze tenminste niet). Alleen even de winkels die Kim en Esmay willen hebben, de rest slaan we over, zo heet is het. Eerst de Uggs. Esmay helemaal blij met haar laarzen. En dan naar Guess voor Kim. Zij ook helemaal happy met een tas en schoenen. Zo… klaar…. Op naar de taxi.

Terug in het hotel lopen we even naar de leeuwen die er zitten. Ja je leest het goed. Hier zitten echte leeuwen. Maar natuurlijk bij ons liggen ze weer te slapen. Wel geweldig om die beesten te zien. Erica heeft ze wel bezig gezien. Hun waren al eerder afgehaakt met winkelen en zijn naar het hotel gegaan. Nou, misschien later op de dag dat we ze wel levendiger zien. We wachten af.

Lekker naar het zwembad. Daar is het toch trubbelig. Eerst even een plekje zoeken want het is behoorlijk druk. (kan ook niet anders met die hitte) Er zijn hier verschillende zwembaden en de muziek staat erg hard. Er zit zelfs een DJ. Ergens bij een rustiger zwembad lekker gelegen. Wat denk je… moeten we opeens weg. Het zwembad gaat sluiten. Kun je dus gewoon naar een ander gedeelte. Dat hebben we dan ook maar gedaan. Na het zwemmen lekker douchen om s’avonds bij Hotel Bellagi de fontijnshow te gaan kijken.

Weer dat hele stuk lopen. Weer dat gezeur van Esmay aanhoren. Erica en Toine gaan terug naar het hotel, wij nemen Jary verder mee. De show is mooi maar duurt niet zo heel erg lang,

dus hup weer terug naar MGM. Na een flinke wandeling (ik denk dat we vandaag wel vierdaagse hebben gelopen) komen we allemaal kapot in het hotel aan. Nog even bij Erica op de kamer wat nakletsen en dan naar de kamer. Koffers vast zover klaar maken voor de reis van morgen.

Morgen gaan we naar Death Valley. Daar is het nog iets warmer als hier. We kunnen ons geluk dan ook niet op. Het is er als het goed is 47 graden. (heb medelijden met ons)

Groetjes van uit een fantastisch LAS VEGAS.

PS. We hebben gewoon geen tijd gehad om te gaan gokken. Zo moe zijn we allemaal. Andy heeft alleen voor de foto 5 dollar erin gedaan en ……………..helaas niets gewonnen.

Dag 10

Vrijdag 20 augustus - Let’s go to LAS VEGAS.

Vandaag lekker vroeg opstaan. Om half 8 ontbijten zodat we in de middag in Las Vegas aankomen. Het ontbijt was vandaag echt drie keer niks. We kregen 1 toast, een klein beetje yoghurt en wat vies verlebberd fruit. Koffie was ook niet te drinken. Maar ja, je kunt ook niet alles mee hebben. Om 8 uur zaten we al in de auto om te vertrekken.

Na een uurtje rijden zijn we de Route 66 opgegaan. In het begin is er weinig anders te zien als op de snelweg. Maar opeens rijd je door zo’n oud stadje. Wij stoppen natuurlijk te laat, bij een tankstation wat ook wel uit die tijd was, maar al die leuke dingen waren we dus al voorbij. Toch wel wat foto’s kunnen maken en we gaan er maar van uit dat we zo’n stadje nog een keer tegenkomen. Helaas…. Voor ons, op de hele verdere route dus niet. Jammer. De route is wel mooi. We rijden weer door verschillende soorten natuur. Je snapt er echt niets van hoe dat allemaal kan. Wij snappen het toch nog steeds niet, want zo rijd je een berg op maar je rijd er niet van af. Erg vreemd.

Gelukkig is het niet zo warm als we stoppen. Maar niet echt. Het is niet normaal zo heet het hier is. Zelfs de wind is warm, dus weinig verkoeling.’

Na weet ik wat uurtjes rijden komen we bij de Hooverdam. Dat is groot en mooi. Je kunt precies zien waar het water heeft gestaan. Het water is zo blauw. Daar hebben we maar wat gegeten en Andy natuurlijk weer de nodige foto’s gemaakt.

Daarna maar weer door de woestijn richting Las Vegas. In de verte kunnen we het al zien liggen. Geweldig. Hoe dichterbij we komen hoe “bigger” het word. Dit is niet te beschrijven. We zien ons hotel. MGM Grand – Las Vegas. Geweldig. Het inchecken lijkt wel zoals bij de luchthaven. Wij kunnen er niet over uit hoe groot het is. En wat je allemaal ziet. Nou dan naar de kamers. We slapen op de 20ste verdieping. Het uitzicht is op het vliegveld en op de ingang. Daar rijden de limousines af en aan. Gauw wat opfrissen en dan op onderzoek uit.

We gaan op zoek naar het zwembad. Dit is helemaal aan de andere kant. Eerst moet je door het casino en dan door een grote hal met winkels en restaurants. Zoooooo groot. En wat een mensen hier lopen. De raarste types kom je tegen. Niet te bevatten allemaal. Eindelijk het zwembad gevonden. We zien maar een klein stukje (morgen gaan we in het zwembad kijken) maar wel gaaf.

Dan naar buiten. Wat denk je……. We zijn met de limousine naar Freemonthstreet gegaan. Dat kost hier maar 75 dollar. Dus dachten we.. laten we eens gek doen. Lachen met z’n allen daarin. De kinderen vonden dit echt geweldig.

Daar aangekomen weet je niet wat je ziet. Eén al lichtjes. Prachtig. Je moet dit echt zelf hebben gezien. Daar loopt ook echt van alles. Je kunt er zelfs met mensen op de foto. (moet je wel een tip geven) De gekste figuren hebben we gezien. Elvis, Michael Jackson, The Blues Brothers, vrouwen met van die veren pakken. Andy en Toine moeten natuurlijk weer een Heineken hebben en wat denk je bij welke bar ze dat halen. Tja, bij zo een waar van die vrouwen in bh staan. Ze dansen zelfs op de bar.

Hier in Las Vegas kun echt alles wat ergens anders in Amerika dus echt niet kan. De lichtshow hier is in 1 woord fantastisch.

Daarna met de taxi terug om in Hotel New York te gaan kijken. Daar loopt een achtbaan door heen en daar willen we natuurlijk in. Erica en Toine gaan niet mee, die gaan lekker wat drinken in het casino. Nou dat is een belevenis apart die achtbaan. Hoog en hard, over de kop een kurketrekker, van alles hebben we gehad. Nog even wat rond kijken. Je komt hier ogen te kort. Dan nog maar even naar ons eigen hotel om wat te drinken. Je verdwaalt gewoon in je eigen hotel. Het is maar goed dat er overal bordjes hangen anders kun je de lift nog niet vinden.

Wat we vandaag hier hebben gezien is niet te beschrijven. ZO indrukwekkend allemaal. Morgen gaan we de Strip op. Hotels en winkels bekijken. Onze Kim en Esmay kunnen hier eindelijk in de outlet gaan shoppen. (morgen of overmorgen dat weten we nog niet precies) En alles gaat hier gewoon 24 uur door.

Oh ja, we hebben zelfs een kraampje gezien met hondenspullen. Echt iets voor onze Diva. Kleertjes, schoenen en zelfs een bruidsjurkje. Het moet niet gekker worden. Even over de hond, we missen ze wel hoor. Maar ze is gelukkig in een heel goed “hotel”. Die komt echt niets te kort.

Nou, onze eerste week zit er op en iedereen vind het nog steeds leuk. Gelukkig maar. We hebben al veel gezien en gedaan. Echt geweldig.

Het is hier nu 00.45 uur dus de hoogste tijd om te gaan slapen. Weltrusten.

Groeten vanuit een geweldig groot Las Vegas.

Dag 9

Donderdag 19 augustus : Naar Grand Canyon.

Na een nachtje slecht slapen en een gaat wel ontbijtje is er dan de eerste stress. Kim had een boek in de kamer en nu is die dus weg. (moet dus gewoon in een tas of koffer zitten) Maar Andy moet dus weten waar ie is. Voor de koffers de auto in gaan moeten ze dus open. En…. Natuurlijk in de laatste koffer. Nou je weet wel dat er dus het een en ander gezegd (lees gemopperd) is vanochtend. De 2 lieve zusjes mogen elkaar vanochtend ook niet zo. Die zitten lekker op elkaar te letten. Je weet wel hoe het er dan aan toe gaat. Zó gezellig en dan moeten we nog de auto in voor een uurtje of 2.

De rit valt gelukkig mee. Wel weer veel door de bergen. Ik denk dat Toine blij is als het volgende week is. Het is afgezaagd maar het blijft indrukwekkend hier die natuur. Je hebt zoveel verschillende soorten landschappen. Vandaag ook weer. Eerst de rode rotsen, dan gaan we een berg op en boven aan is het helemaal vlak. Dan weer een stuk met een soort dennenbomen, dan weer vlak met kleine struikjes. Soms lijkt het wel of we op Texel zijn, alleen dan zonder schapen. Nou de herten waar ze voor waarschuwen hebben we dus weer niet gezien. (misschien een zomerslaap??)

We zijn op tijd bij het hotel, tegen 12 uur. Hotel Red Feather Lodge - Tusayan. Dit is meer zo’n motel, maar wel netjes. Kamers zijn gewoon, maar in ieder geval een groter bed als gisteren. Koffers weer in de kamer en op naar de Grand Canyon.

Dat is niet te bevatten wat je daar ziet. Het is fantastisch. Wat een uitzicht. We hebben niet zo heel veel tijd omdat hun de helikopter moeten halen. Maar we gaan vanavond terug voor de zonsondergang.

De ene na de andere helikopter gaat hier de lucht in. Dat is een goede business. Erica word al zenuwachtig, de rest heeft nergens last van.(zeggen ze) Toine en ik blijven lekker aan de grond met een lekkere cappuccino. Nou, ze gaan de lucht in. Geweldig om te zien. Wij zijn benieuwd hoe ze het vinden. Jary zit voorin, de mazzelaar. Ze hebben film en fotocamera bij, dus Toine en ik kunnen ook nog genieten van hun vlucht. Na een klein half uurtje komen ze weer terug. Gelukkig geen witte gezichten bij het uitstappen. Iedereen vond het uniek. Een hele ervaring en natuurlijk een prachtig uitzicht daarboven.

Daarna maar weer terug naar het hotel. Verder is hier weinig te beleven. Wij gaan maar kijken of we ergens wat kunnen drinken en de kids blijven op de kamer. (natuurlijk moeten ie weer internetten) Je hebt hier maar 1 straat met wat eettentjes en een souvenirs winkeltje. Dus zijn we zo klaar.

Nu maar even wachten tot half 7 dan kunnen we weer naar de Grand Canyon. Eindelijk zien we de herten. Een hele kudde nog wel. We zijn er alleen niet uit wat het nou precies zijn. Herten of elanden. Moeten we maar opzoeken op internet.

Het is wel druk op de Grand Canyon maar we kunnen toch een mooi plekje vinden. Het is inderdaad fantastisch om te zien. Het gaat wel vlug. Je hebt zo’n mooie kleuren. Echt te gek. Onze “Joop” heeft zijn eigen weer helemaal kunnen uitleven. Ik heb toch maar gefilmd, weet alleen niet of het iets is. Afwachten maar, maar we hebben gelukkig wel tig foto’s. Daarna nog een groepsfoto. Altijd leuk voor het plakboek.

We gaan nu even kijken om wat te eten. Het is pizza geworden. Nu maar weer zoeken waar we nog wat kunnen drinken en dan op naar morgen.

Lets go to LAS VEGAS!!!!!!!!Maar eerst weer een uurtje of 5 rijden.

Morgen meer hierover.

De groeten vanuit Grand Canyon -

Dag 8

Woensdag 18 augustus : Op weg naar Sedona.

Vandaag een kleine 370 kilometer te rijden (valt mee na de rit van gisteren) dus maar weer vroeg vertrekken. Koffers weer gepakt, lekker gedoucht en een heerlijk ontbijtje, dus de reis kan weer beginnen.

We rijden een groot stuk over de snelweg. Landschap is mooi, veel verandering. Vlak dan weer wat heuvels tot we door de bergen gaan. Dit is echt mooi en heel hoog. Op een gegeven moment zitten we echt op de top. Daar is onze eerste stop. Uit de auto is echt geen pretje. Het is zo heet dat we na de sanitaire stop en wat foto’s hebben genomen maar weer gauw verder rijden. Antoine vind dit ritje ook heel fijn. Hij rijd veel op het midden van de weg, want van vangrails hebben ze hier maar weinig gehoord.

Op een gegeven moment gaan we van de snelweg af om een soort B route te nemen. We gaan door de bergen en dan weer door de vallei. Dit is echt mooi om te zien. Het valt wel op dat er hier maar weinig beesten zijn. Bij ons staan de weien vol met koeien en schapen enz, maar hier zijn ze zeldaan. Maar we hebben ze wel gezien. We moeten goed kijken in de bergen want we kunnen daar dieren zijn. Helaas voor ons er zijn er geen. Jammer, had wel leuk geweest als we een beer of zo zouden zien.Ineens tussen de bergen zie je de rode bergen recht voor je. Dit is iets aparts, daar gaan we dus naar toe. Boven in de berg rijden we door een heel leuk dorpje. Helaas geen tijd om te stoppen dan maar een stukje filmen. Andy wil niets anders dan natuur foto’s maken dus ik zit klaar met de fotocamera om dit te doen. En…… het lukt nog ook. We hebben toch prachtige uitzicht foto’s!!!

Om een uur of 2 waren we in Sedona. Dit is een heel leuk stadje. Sedona Super 8 Motel - Sedona. Het hotel is iets minder dan de vorige, maar ja het is maar om te slapen. Gauw de koffers op de kamers, wat opfrissen en op weg naar Slide Rock park. Dat is gaaf. Je loopt een stukje door de bergen en dan kom je bij een beekje waar je vanaf kunt glijden door het water. Andy, Kim, Esmay en Jary gaan dit doen. Na wat twijfels gaan ze toch. Het is wel koud water maar ze hebben wel fun. Erica maakt de foto’s en ik de film. Je hoort hun gillen. Halverwege kun je dus ook van de rotsen afspringen. Hun moeten dat natuurlijk ook weer doen. Opeens begint Kim te lachen, het blijkt dus dat Esmay een gat in haar bikinibroekje heeft. Hierdoor springt ze dus niet. Na een hempje te hebben gegeven (wat ze als rokje omdoet) neemt ook zij de sprong in het diepe. Zij vonden het echt gaaf.

Weer even terug naar het hotel. Omkleden om te gaan eten. We rijden naar het centrum. Dit is een erg leuke straat. Heel gezellig met echte cowboy winkeltjes. Kim heeft natuurlijk weer wat gekocht. Minnetonka’s laarsjes en wij een souvenir voor aan de schutting.

Oh ja, vergeten: Erica en ik zijn met cowboy Jimmy op de foto gegaan. Zo lopen ze er hierbij. Lekker gegeten, maar helaas gaat alles om 9 uur dicht, dus maar weer naar het “gezellige” hotel.

We zitten nu buiten op de picknick bank. Andy en Antoine met een blikje bier, Erica met een rosé. En ik met een watertje. De kinderen zitten op de hotel kamer te balen omdat wij de laptop hier hebben. Maar mijn verslag is nu klaar dus hun mogen weer.

Morgen gaan ze eindelijk de helikopter tocht boven de Grand Canyon maken. Ben benieuwd hoe ze het vinden. Is niet zo ver rijden hier vandaan dus weer een relaxt dagje.

Groetjes vanuit Sedona van de Stuivertjes en de Sluijtertjes.